Ten niewielki zespół dworsko – parkowy pochodzi z XX wieku i należał niegdyś do rodziny Middendorf. Wśród zabudowań można tam obejrzeć parterowy kwadratowy budynek, szeroką otwartą werandę oraz kila budynków gospodarczych. Wszystko leży wśród pojedynczych drzew – pozostałości starego parku.
Najcenniejszym zabytkiem znajdującym się na terenie giny Kowale Oleckie jest wybudowany w stylu gotyckim kościół. Zbudowano go w latach 1718- 1719 na potrzeby istniejącej tam parafii ewangelickiej. Wewnątrz znajduje się powstały w 1720 roku wyniosły ołtarz główny, zaprojektowany i wykonany niezwykłą precyzją przez F. Pfeffera z Królewca. Po II Wojnie Światowej nastąpiło wiele zmian, kościół przebudowano, łącznie z wystrojem wewnętrznym. Mieści się tam teraz wielki krzyż zwany „Drzewem Życia” oraz zabytkowa rzeźba Michała Archanioła.
Wnętrze zabytkowego kościoła z 1566 roku tchnie niesamowitym klimatem przeszłości i religii. Kościół parafialny pod wezwaniem Matki Boskiej Częstochowskiej wybudowano w 1566 roku. Obecnie jest to nowa budowla, odrestaurowana w 1727 roku. Dużą ozdobą Kościoła był umieszczony w bocznym ołtarzu gotycki tryptyk Św. Agnieszki pochodzący z XVI wieku. Niestety został on zrabowany w 2008 roku. Przed głównym ołtarzem pierwotnie znajdowały się trzy kamienne płyty nagrobne z lat 1677, 1700, 1714 z napisami w języku polskim. Dają one świadectwo zasięgu tego języka w owych czasach na terenie ziemi oleckiej. Obecnie płyty te wmurowane są w ściany prawej nawy kościoła, co chroni napisy przed zatarciem.
Na kurhany natknęli się leśnicy w 2001 roku. Jest to pierwsze cmentarzysko z zachodniej części kultury sudowskiej odkryte i badane po II wojnie światowej, składa się ono z 17 kamiennych mogił. Cmentarzysko związane jest z bałtyjskim plemieniem Sudowów. Kultura ta obejmowała północno-wschodnią część Mazur oraz Suwalszczyznę. Jej początki sięgają końca okresu wczesno rzymskiego, czyli końca II wieku naszej ery, koniec zaś – późnego okresu wędrówek ludów, czyli około VII wieku. Archeolodzy ustalili, że cmentarzysko powstało w początkach III wieku.