Ruiny na wyspie należą do cenniejszych zabytków architektury Ełku i obecnie są własnością lokalnego przedsiębiorcy. W latach 1398-1406 na wyspie Jeziora Ełckiego Krzyżacy zbudowali niewielki zamek, połączony z lądem zwodzonymi mostami. Był to niejako początek powstania miasta Ełk, które będąc wówczas osadą rybacką, otrzymało prawa miejskie i zaczęło się prężnie rozwijać. Miejsce to opowiada bogatą historię walk wojsk polskich z Krzyżakami. W 1410 roku wojska polskie pod dowództwem Władysława Jagiełły zaatakowały siedzibę krzyżacką i zniszczyły drewnianą budowlę, odbudowano ją już jako ceglaną. W kolejnych latach nastąpiła sekularyzacja Prus, a na zamku rezydował urzędnik książęcy. W XIX wieku zamek ostatecznie przebudowano, by do 1970 roku pełnił funkcję więzienia. Z zamkiem wiąże się również ciekawa legenda, która mówi o tajemnym tunelu. Tatarzy wiedząc, że mieszkańcy uciekając pred ich atakami zbiegli się na zamek, spalili go i zburzyli most łączący brzegi. Ci jednak, podczas napadu ukryli się w tunelu i przetrwali atak. Przez długie lata Tatarzy nie potrafili rozgryźć w jaki sposób ełczanie uszli z życiem.
Powierzchnia jeziora wynosi 135,22 ha. Jego maksymalna głębokość sięga 32,3 m. Charakteryzuje się ono urozmaiconą linią brzegową. W części południowej brzegi są urwiste i wysokie do nawet 10 m nad wodą. Złowić tu można szczupaka, leszcza, lina, płoć, wzdręgę, miętusa i okonia. Na jeziorze obowiązuje strefa ciszy.
Powierzchnia jeziora wynosi 343,97 ha, a głębokość maksymalna do 35 m.
Wpada do niego rzeka Pisanica. Teren wokół jeziora jest podmokły dlatego rosną tu olchy, brzozy i wierzby. Od północnego wschodu zbiornik łączy się z jeziorem Białym, na północy z jeziorem Okrągłym. Spotkać tu można: płoć, szczupaka, węgorza, okonia, leszcza, lina sielawę.
Powierzchnia jeziora wynosi 88,36 ha, głębokość sięga na 8,4 m. Leży ono przy wsi Krzywe wśród licznych pól i łąk. Złowić tu można: wzdręgę, płoć, ukleję, krąpia, leszcza, okonia, karpia, suma, szczupaka.